Die bonnetjes!
verzuchtten Cor en Kurt. Ze blijven knoeien:
Het lijkt of sinds
de Teevendeal het hele continent
vergeven is van
sjoemelaars; ze zijn niet uit roeien,
niet enkel hier
lokaal, ook in het Europarlement.
Ik weet het, zei het
kamerlid. Bij Euro-declareren,
komt er geen
formuliertje of een bon meer aan te pas.
En wat betreft die
Fransman zijn er stemmen die beweren
dat Eurogeld werd
aangewend voor zijn lokale kas.
En toen riep babcia
Baranowska: Hou noe op met klagen!
Je chebt toch
ijskast vol met eten en ook magnetron?
Bij ons in
commoeniesme, weet je, waren soms veel dagen
met lege
winkelplanken en met diesel op de bon.
Dus stop met
mopperen en ga jouw zegeningen tellen.
De heren Kurt en
Cor, ze keken wat verbouwereerd.
Het oostblok, daar
had u vast heel wat mee te stellen.
Daar zijn wij dus op
tegen, want het is gewoon verkeerd.
Kom, zei het
kamerlid, we moeten naar de toekomst kijken,
want wat gebeurd is,
is gebeurd, hoe naar ik het ook vind.
verbetering is enkel
in de toekomst te bereiken,
en daartoe dient de
politiek, dat wist ik al als kind.
Wie wil een slokje
Griekse wijn: Retsina. Het staat klaar.
Ik ben net terug met
mijn partij van een bezoek aldaar.
