De lente bijt

Wanneer de aarde na haar slaap ontwaakt
met halmen in het gras en nieuwe knoppen
waar lome hommels gonzend honinghoppen,
dan geurt het weiland dat van leven blaakt.

Het nieuwe blad heeft daar een nis gemaakt
waarin ik me voor even kan verstoppen,
ver weg van media en krantenkoppen.
Nog nooit heeft stilte mij zo zoet gesmaakt.

Ik snuif de lucht op, maar het zit niet mee.
De pollenplaag, ik had het kunnen weten.
Al niezend zeg ik het tableau tabee.

En thuis vraag ik: Hoe kon ik het vergeten?
Dáár voor de spiegel staat insectenspray.
Ik krab me suf aan honderd muggenbeten.

Thieme ziet het zootje aan

 

Vijf kamerzetels is beslist een feest

voor dieren en hun onbetwiste helden!

Marianne, laat je kloeke woede gelden;

de Kamer is nog nooit zo’n zoo geweest:

Tig hanen, slangen, ezels overal,

een witte haai, wat wezels en een kwal.

Koekeloersoftware

De klokkenluider Wikileaks vertelt

dat luistervinken het privédomein

inmiddels fluitend ingetrokken zijn.

Het loopt zoals George Orwell heeft voorspeld.

Maar wij zijn door debatten dolgedraaid

en zeldzaam is de haan die ernaar kraait.

Excuustruus

Het mannenbolwerk van het snelsonnet,

het land van grap en grol en spotvermogen,

kent enkel maar twee vrouwen die, bevlogen,

garant staan voor hun wekelijks vignet.

Het angstzweet breekt mij uit in bange nachten:

Ben ik een truus in ‘t diepst van mijn gedachten?