Sunday, April 30, 2017

Voorjaarsovermoed


Heb jij dat ook wel eens dat het soms lijkt
Wanneer je wandelt of de rozen sproeit
Of kijkt hoe Kitty met een kluwen stoeit
Dat jou het paradijs wordt aangereikt?

Vanmorgen had ik dat ... en zag toen pas
Die mulle molshoop op m’n strakke gras


Tuesday, April 18, 2017

Van boeren en vrouwen (sestina)

Dit is het verhaal van vijf boeren
Die kicken op eeuwige trouw
Om die te bewijzen
Kiest ieder een vrouw
En laat zich als lammetje voeren
Naar zevende hemels en roemrijke prijzen

(Herman)
Mijn zorg voor het land is te prijzen
Al fluitend kies ik voor het boeren
Wie wordt er mijn vrouw?
Ik geef mijn bewijzen
Van eerlijke huwelijkse trouw
Als zij musicerend de kippen kan voeren

(Marc)
Degene die vissen helpt voeren
Die wint straks de prijs aller prijzen
Want vissers zijn boeren
Die kunnen een vrouw
Hun kunst aan het water bewijzen
De slimste ben ik, ook de stugste, maar trouw

(Riks)
De dame die ik strakjes trouw
Moet koeien al lovende voeren
En ook de Heer prijzen
Voor bonkige boeren
Wie is die godvrezende vrouw
Die mij overtuigt door haar vrome bewijzen?

(David)
Ik zou me graag waardig bewijzen
Als echtgenoot, innig en trouw
Wel moet ik het boeren
Nog weten te prijzen
Het vee hoop ik snel op te voeren
Een boer zonder varkens, dat wil toch geen vrouw

(Olke)
Ik zit al een tijd zonder vrouw
En hoop bovenal te bewijzen
Dat ik nu heel trouw
Gesprekken kan voeren
Ook zal ik haar stunning looks prijzen
Want ja, dat verwacht men van Texaanse boeren

Vijf boeren versieren een vrouw
De kijkcijfers leveren trouw de bewijzen
Dat gluurspelen voeren tot prijzen

Sunday, April 9, 2017

Oog om oog


Mijn vriend, we kunnen toch niet opgetogen
een kind dat voor de overwinning leeft
vertellen dat de oorlog vrede geeft,
want "sterven voor je land", dat is gelogen.

De politiek staat echter in de stand
van ‘t oude oog-om-oog en tand-om-tand.

Het kwatrijn is een interpretatie van vier regels uit “Dulce et Decorum est” (1917), van Wilfried Owen, geschreven tijdens WO I: “My friend, you would not tell with such high zest, To children ardent for some desperate glory, The old Lie; Dulce et Decorum est Pro patria mori.” http://www.warpoetry.co.uk/owen1.html#READINGS