De vier typetjes zijn: het kamerlid, de heren Kurt en Cor, en babcia Baranowska.
mei 2020
juli 2019
maart 2019
januari 2019
november 2018
Het kamerlid en Zwarte Piet
Oh, kijk nou toch, zei ‘t kamerlid, ze zijn weer aan het rellen.
Vlug kwamen Kurt en Cor erbij en keken met hem mee.
Wat jammer dat die schreeuwers elke intocht vergezellen.
Bij ons was ‘t vroeger enkel feest, die intocht op tv.
De eerste keer dat Sint, zei babcia, met zijn Zwarte Pieten
bij mij thuis een bezoekje bracht, stond ik meer dan versteld
van dat pikzwarte Pietgezicht. Daar moest ik van verschieten.
En dat die schmink racistisch is, werd er niet bij verteld.
Hoe zou ik dat, vervolgde zij, ook hebben koenen weten?
Het meest opvallend is contrast dat ik bijzonder vind:
sneeuwwitte cheiligman, zo koel, zo rustig, afgemeten,
en stoute, zwarte knechten, die toch luisteren naar hun Sint.
Maar babcia toch! Voor Cor en Kurt, was wat zij zei verfoeilijk.
Wij zijn ooit beiden Piet geweest en hebben toen genoten,
maar in het huidige klimaat is het wel heel erg moeilijk
om achter ‘t zwart van Piet te staan, zo hebben wij besloten.
En jij? Wat vind jij, kamerlid? Hoe sta jij in die kwestie?
Ik heb, zei ‘t kamerlid, persoonlijk minder met dat zwart.
Zo’n donkere knecht wekt ongewild de kwalijke suggestie
van een karikatuur, wat blijkbaar minderheden tart.
Ik zou het allerliefste zien, gaf hij daarop te kennen,
dat de bevolking, niet Den Haag, in kalme dialoog
een middenweg bewandelde, waaraan men dan kan wennen.
Ja, duh! Voor Cor en Koert behoefde dat geen breed betoog.
Toen was het tijd voor babcia om met borstplaat rond te gaan:
Een zwarte Sint met witte Pietjes, is dat toegestaan?
augustus 2018
Het kamerlid kan niet online
april 2018
Het kamerlid en Koningsdag
oktober 2017
september 2017
Het kamerlid en de hulp aan Sint Maarten
De storm heeft elk gebouw gekraakt, van gokhal tot garage,
zei babcia na het nieuwsbericht van Irma op tv.
Het eiland is fataal geraakt; wat is het een ravage!
We moeten echt iets voor hen doen. Wie heeft er een idee?
Alweer een ramp? Voor Cor en Kurt kwam dit heel ongelegen.
We willen juist gaan flyeren voor homo’s in Iran.
En wie teveel van alles doet, die komt zichzelf gauw tegen.
Dus wij gaan folderdiensten draaien als het effe kan.
Het is, sprak toen het kamerlid, een oproep aan de natie.
En geen weldenkend mens in ‘t land is doof voor zo’n appèl.
Heel interessant, rechtstatelijk, is wel de implicatie
die onze hulp heeft voor de stand van ‘t koninkrijksbestel.
Maar babcia zei: Gezwets is echt volkomen overbodig.
Kijk daar die knul op de tv, die zamelt spullen in.
Hij heeft het chelder uitgelegd: Er is nu actie nodig
voor hulp aan mensen overzee. Ik denk dat ik begin.
Toen zeiden Cor en Kurt: Oké, we
Twee soorten folders, waarom niet? De nood is blijkbaar groot.
Tenslotte zijn we met z’n twee, dat valt te arrangeren.
Dan zijn we samen flyerpiet voor nicht- en landgenoot.
Dit is een prachtig voorbeeld van participatiegeest.
Een toast met Budvar is nog nooit zo op z’n plaats geweest.
september 2017
Het kamerlid kijkt terug op de zomer
Het kamerlid ziet bleek
september 2019
Het kamerlid wil huisregels
Zeg kamerlid, hoe maak je het? Je oogt een beetje minnetjes.
Je neemt de anderhalve meter afstand toch in acht
daar in je Haagse fractie bij je vrienden en vriendinnetjes?
Corona had aan Cor en Kurt juist samen-tijd gebracht.
Ik snap er niets van, eerlijk waar, ik krijg het alsmaar heter,
en voel me landerig en ziek, totaal geen energie.
De griep! riep babcia, blijf jij daar, haal ik de thermometer.
Je chebt verhoging, kamerlid, van achtendertig drie.
Verhoging? Koorts? Laat dat eens zien. Wie heeft me dat gegeven?
En wat als het corona is? Het zit me ook nooit mee.
Ik moet nu in het landsbelang gaan vechten voor mijn leven.
Gelukkig is er nu voldoende plaats op de IC.
Zeg, kamerlid, wat zijn dat daar, die vlekjes op je handen?
Toen deinsden Cor en Kurt wat terug, het zag er niet goed uit.
Het kamerlid zei radeloos: Die kriebelen en branden!
Vermoedelijk geeft een mutatie plekjes op de huid.
Je neemt de anderhalve meter afstand toch in acht
daar in je Haagse fractie bij je vrienden en vriendinnetjes?
Corona had aan Cor en Kurt juist samen-tijd gebracht.
Ik snap er niets van, eerlijk waar, ik krijg het alsmaar heter,
en voel me landerig en ziek, totaal geen energie.
De griep! riep babcia, blijf jij daar, haal ik de thermometer.
Je chebt verhoging, kamerlid, van achtendertig drie.
Verhoging? Koorts? Laat dat eens zien. Wie heeft me dat gegeven?
En wat als het corona is? Het zit me ook nooit mee.
Ik moet nu in het landsbelang gaan vechten voor mijn leven.
Gelukkig is er nu voldoende plaats op de IC.
Zeg, kamerlid, wat zijn dat daar, die vlekjes op je handen?
Toen deinsden Cor en Kurt wat terug, het zag er niet goed uit.
Het kamerlid zei radeloos: Die kriebelen en branden!
Vermoedelijk geeft een mutatie plekjes op de huid.
Da’s flauwekoel, zei babcia toen, gewoon de waterpokken.
Hier is een chavermoutcompres, het middel tegen jeuk.
Een weekje rustig aan doen en dan zijn ze zo vertrokken.
Naar boven onder warme wol, al vind je dat niet leuk.
Jouw diagnose, babcia, stuit helaas op wat bezwaren,
want kinderziekten passen niet bij ‘n kamerlidmaatschap.
Het zal vast wel corona zijn, dat kan men goed verklaren.
Ik licht direct mijn fractie in, dat is een eerste stap.
Komt niets van in, zei babcia ferm, mobieltje in de kast.
En nu naar bed met hete kruik en theeglas zure kwast.
Hier is een chavermoutcompres, het middel tegen jeuk.
Een weekje rustig aan doen en dan zijn ze zo vertrokken.
Naar boven onder warme wol, al vind je dat niet leuk.
Jouw diagnose, babcia, stuit helaas op wat bezwaren,
want kinderziekten passen niet bij ‘n kamerlidmaatschap.
Het zal vast wel corona zijn, dat kan men goed verklaren.
Ik licht direct mijn fractie in, dat is een eerste stap.
Komt niets van in, zei babcia ferm, mobieltje in de kast.
En nu naar bed met hete kruik en theeglas zure kwast.
september 2019
Het kamerlid wil huisregels
Cho, cho! zei babcia
Baranowska. Wel je voeten vegen!
Er ligt daar niet
voor niets een mat voor als je binnenkomt.
Die schoenen zijn zo
modderig, dat krijg je met die regen.
En altijd doen hoor,
niet alleen wanneer er iemand bromt.
Ze veegden, Cor en
Kurt, gedwee - met tegenzin - hun voeten.
Ach babcia,
overdrijf je niet, dat kleine beetje zand,
dat is toch zo weer
opgeveegd? Wij zijn niet zo van moeten.
Geef ons maar
vrijheid blijheid, dwang is altijd irritant.
Poeh, vrijheid
blijheid ... zuchtte Babcia. Troep zul je bedoelen.
Als ik niet paal en
perk stel hier, dan wordt die chal een zooi.
Het kamerlid sprak
hen toen aan: Probeer eens mee te voelen.
Een simpel regeltje
als dit houdt alles schoon en mooi.
Dat kan wel waar
zijn, kamerlid, maar jij bent ook niet heilig.
Je droogt je handen
in de keuken met een theedoek af.
Dat is voor de
gezondheid, vinden wij, toch niet echt veilig.
Maak daar dan ook
een regel voor, een strenge, met een straf.
O? Kunnen doeken in
de keuken onderling verschillen?
Toen zette hij zich
voor zijn laptop: Regels zijn mijn ding!
Ik stel direct, zo
een, twee, drie, als allen hier het willen,
een richtsnoer op
met do's-and-don'ts voor huiselijke kring.
Ga weg, riep babcia,
meen je dat? Wie kan zoiets verzinnen?
Voeg er dan ook een
regel bij die smakken streng verbiedt,
en bellen onder ‘t
eten met je vrienden en vriendinnen.
Je vingers likken
mag alleen als niemand hier het ziet.
Maar nu genoeg,
besliste zij. Aan tafel! Ajam smoor.
Ze likten blij hun
vingers af en smakten luid in koor.
juli 2019
Het kamerlid
kampt met de hitte
Poef poef, wat is
het cheet vandaag, wel achtendertig graden!
Dus babcia deed de
waaier aan al was het nog wel vroeg.
Als ik die jam heb
ingemaakt, dan ga ik pootje baden.
De oude tobbe staat
er nog, die is wel groot genoeg.
Wees blij dat het
eens warm is in dit kleine kikkerlandje.
Voor ons is hitte
geen probleem, veel liever dát
dan vorst.
Dus waaiden Cor en
Kurt elkaar wat wind toe met een krantje.
We nemen nog een
slokje bier, het middel tegen dorst.
Zeg kamerlid, dat
overhemd, het knoopje mag best open.
Het kamerlid greep
naar zijn hals: Ik houd hem toch maar dicht.
Een open kraag is
ongepast, dat kan ik niet verkopen.
Nee, zelfs vandaag
verzaak ik niet mijn politieke plicht.
Het ongemak zinkt in
het niet bij de klimaatproblemen.
Och hemel wat
gebeurt er nu? Mijn laptop geeft het op!
Het zijn de
automatische beveiligingssystemen,
die sturen bij zo’n
hitte naar een algehele stop.
Voor babcia was het
poedelen inmiddels aangebroken.
De stekker van de
waaier heb ik hier bij jouw bureau
vanmorgen al om acht
uur in het stopcontact gestoken.
Dat mag toch wel, hè
kamerlid, de chitte droekt mij zó.
Het bracht hem in
verlegenheid: Ja, dat verklaart een hoop.
Toen schepten allen
lody* op met jam en met siroop.
*Het Poolse woord
voor ijs
maart 2019
Het
kamerlid woont een receptie bij
Recepties zijn altijd, zo
spraken Cor en Kurt gedreven,
voor stijl- en modefetisjisten
de gelegenheid
de laatste trends in
fashionzaken langs te laten zweven.
Dan zie je wat er smaakvol is
en wat echt uit de tijd.
Ik niet, zei babcia Baranowska,
ik geef niets om kleding.
En bovendien is dit een feest
voor dichters, zegt mijn vriend.
Verlichte verzen, zei hij nog,
een voorkeurstijdsbesteding.
De heren dachten: Welke geest
is nu met rijm gediend?
Kom, kamerlid, je das zit
recht, hoor. Hier, een glaasje sherry.
Hij was gedistingeerd gekleed
voor ‘t dichtevenement.
Ik had een toespraak toegezegd,
maar spreken … in die herrie?
Zo’n bacchanaal gebulder,
nee, dat ben ik niet gewend.
Ik wil graag namens mijn partij
light verse feliciteren;
zo’n viering vraagt naar mijn
opinie om een mooie toost.
Maar zo’n echec is niet
besteed aan ongelikte beren.
Gelukkig is er poëzie, dat is
een hele troost.
Toen zeiden Cor en Kurt: Echec?
Dat is een rare keuze.
(Mijn telefoon! Het kamerlid
liet hen toen beiden staan.)
Hij stort zich tijdens een
gesprek wel vaker in ’t pompeuze.
Betekent een echec niet “mis”,
als iets is fout gegaan?
Vraag niet aan mij, zei babcia
toen, mijn Engels is versleten.
O kijk, mijn vriend staat daar
en wenkt; ik moet er even heen.
(De vrijeverser kreeg een zoen
die hij niet zou vergeten.)
Ach, hij bedoelde vast cachet:
“dat ik cachet verleen”.
Maar wie—ze voelden
aarzeling—verleent er wat aan wie?
Toen kwam de kelner langs met
zalmamuses en chablis.
januari 2019
Het kamerlid en
de Brexit
O kijk, zei babcia Baranowska, zie haar nu eens lopen.
Die arme May heeft kromme roeg, dat komt van alle stress.
Voor wallen onder beide ogen moet zij crèmepje kopen.
Dat doe je er dan ‘s avonds op, of anders een kompres.
Geen meelij! riepen Cor en Kurt; ze waren aan het toepen.
De Tories zetten ‘t kabinet met ruzie onder druk.
Die no-deal uitkomst is beroerd, dat wordt alom geroepen.
Een nieuwe stemgang hoedt het land voor dat soort ongeluk.
En kamerlid, hoe zie jij dat? Je hoopt vast dat ze blijven.
Het kamerlid las net The Times. De vraag waar ik mee zit
is of de lotsverbondenheid hierna wel zal beklijven,
wanneer de VK afzwaait als het eerst vertrekkend lid.
Verbondenheid zei babcia toen, lukt beter zonder Britten.
Die maken roezie op tv, daar in hun parlement.
Het is, hoe noem je dat, een kloecht, dat openbare vitten.
En zelfs de Queen wijst chen terecht, dat is toch ongekend.
Ze keft wat uit haar hoge toren, schimpte hij met verve.
Zo’n adellijke tussenkomst is politiek fataal.
Monarchen zijn monarch geboren; zij is enkel erve.
Ik geef in ‘t hedendaags debat echt niets voor zulk kabaal.
Ach kamerlid, je bent nog jong, zei babcia onder ‘t kneden.
Ze maakte shortbread op zijn Schots voor later bij de thee.
De Queen heeft met haar koningshuis een zeldzaam rijk verleden.
Ik chou wel van die oude vrouw en snap Theresa May.
Het kamerlid verhulde wijs daarop zijn ergernis.
Die koekjes, zijn ze bijna klaar? Die liep hij niet graag mis.
november 2018
Het kamerlid en Zwarte Piet
Oh, kijk nou toch, zei ‘t kamerlid, ze zijn weer aan het rellen.
Vlug kwamen Kurt en Cor erbij en keken met hem mee.
Wat jammer dat die schreeuwers elke intocht vergezellen.
Bij ons was ‘t vroeger enkel feest, die intocht op tv.
De eerste keer dat Sint, zei babcia, met zijn Zwarte Pieten
bij mij thuis een bezoekje bracht, stond ik meer dan versteld
van dat pikzwarte Pietgezicht. Daar moest ik van verschieten.
En dat die schmink racistisch is, werd er niet bij verteld.
Hoe zou ik dat, vervolgde zij, ook hebben koenen weten?
Het meest opvallend is contrast dat ik bijzonder vind:
sneeuwwitte cheiligman, zo koel, zo rustig, afgemeten,
en stoute, zwarte knechten, die toch luisteren naar hun Sint.
Maar babcia toch! Voor Cor en Kurt, was wat zij zei verfoeilijk.
Wij zijn ooit beiden Piet geweest en hebben toen genoten,
maar in het huidige klimaat is het wel heel erg moeilijk
om achter ‘t zwart van Piet te staan, zo hebben wij besloten.
En jij? Wat vind jij, kamerlid? Hoe sta jij in die kwestie?
Ik heb, zei ‘t kamerlid, persoonlijk minder met dat zwart.
Zo’n donkere knecht wekt ongewild de kwalijke suggestie
van een karikatuur, wat blijkbaar minderheden tart.
Ik zou het allerliefste zien, gaf hij daarop te kennen,
dat de bevolking, niet Den Haag, in kalme dialoog
een middenweg bewandelde, waaraan men dan kan wennen.
Ja, duh! Voor Cor en Koert behoefde dat geen breed betoog.
Toen was het tijd voor babcia om met borstplaat rond te gaan:
Een zwarte Sint met witte Pietjes, is dat toegestaan?
augustus 2018
Het kamerlid kan niet online
“Hij doet weer raar,” zei ‘t Kamerlid, “dit ding heeft altijd
kuren.
Die I-phone laadt geen sites meer op, of heeft hij geen bereik?
En nu geeft hij totaal geen krimp meer, ‘t is niet te verduren.
Een kamerlid dat niet online is, staat ronduit te kijk.”
“Nou, rustig, rustig, geen paniek. We zullen eens proberen
of wij verbinding kunnen krijgen”, zeiden Cor en Kurt.
Dus klikten ze op hun mobiel om snel te concluderen:
“Er is iets mis met de provider, dat is nou beroerd.”
“Ik moet vandaag online zijn ten behoeve van de fractie.”
Het kamerlid keek naar het scherm. “Men rekent daar op mij.
En ook het ledenforum vraagt voortdurend interactie.
Daarnaast verwacht ik via e-mail nog de nodige kopij.”
“Niks aan te doen”, zei Babcia toen, “er zijn soms van die
dingen
waarop een mens geen invloed heeft. Wie doet met kaartspel mee?
Kom kamerlid, jij ook, het heeft geen zin zo choog te springen,
of laag, hoe zeggen jullie dat. Ik zorg wel voor de thee.”
Ze schoven daarop samen aan om haar te vergezellen.
Toen ‘t spel eenmaal begonnen was vergaten ze het net.
“Ik heb mijn dag!”, riep ‘t kamerlid, na ‘t winnen van drie
spellen.
Hij stak een ptasie mleczko* in zijn mond uit pure pret.
Hij won warempel weer een slag en smakte daarop luid.
Het trillen in zijn broekzak kwam toen even niet zo uit.
*Poolse chocolademousse pralines
april 2018
Het kamerlid en Koningsdag
“Nou, wens ons sterkte voor vandaag want wij gaan buiten zingen.
Ons koor brengt deze Koningsdag wat nummers op het plein.
In ‘t centrum zijn al heel veel mensen, het wordt zeker dringen.”
Het was voor Kurt en Cor een eer erbij te kunnen zijn.
Het kamerlid keek even op en knikte beide heren
een tikkeltje neerbuigend toe. “Oranje pet en kraag -
die zijn niet echt aan mij besteed; ik wil mij distantiëren
van elke monarchistische bejubeling vandaag.”
“Ach, loeister niet naar ‘t kamerlid, gaan jullie lekker
knallen”,
sprak babcia Baranowska toen, “Geef mij ook maar zo’n pet.
En ondertussen bak ik iets wat allen zal bevallen:
traditioneel gebak uit Polen, heerlijk en niet vet.”
Die avond toonde het journaal de koning en de zijnen
al scharrelend en handen schuddend onder het publiek.
“Ik schaar mij,” zei het kamerlid, “bij de republikeinen,
maar hoe hij voeling houdt met mensen, dat is wel uniek.”
“Kijk aan,” zo piepten Cor en Kurt, “we zien de twijfel
groeien.
Vorst Willie is een toffe peer, dat wisten wij allang.
Hij was de hele dag in touw, niets leek hem te vermoeien.”
Ze waren beiden nogal hees door ‘t koninklijk gezang.
Toen babcia de szarlotka* bracht, keek zij trots in het rond:
“De voelling is van stukjes appel, fris en ook gezond.”
* traditioneel Pools appelgebak
oktober 2017
Het
kamerlid en de
hashtag MeToo
“De volgende ontboezeming!” Ze lezen met z’n beiden
het nieuwste MeToo-tweetbericht, de heren Cor en Kurt.
“En iedere bezoedeling zal hier op Twitter leiden
tot rechtspraak via volksgericht van elke vieze ploert!”
“Natuurlijk”, zegt het kamerlid, “begrijp ik jullie woede,
maar zó zwart-wit als
jullie stellen zijn de dingen niet.
Voor machtsmisbruik moet ieder zich meticuleus behoeden.
Je moet ook je verhaal vertellen, wat niet steeds geschiedt.
Vervolgen kan men immers pas op basis van bewijzen.
De hype die zich ontwikkeld heeft, geeft weliswaar wat lucht,
juridisch is het een moeras. Het zou dus zijn te prijzen
als men de rede voorrang geeft en smaad en laster ducht.”
“Ik snap niet veel”, geeft babcia toe, “van al die
rechtsideeën.”
Ze likt de kruimels van de cake van een, twee vingers af.
“De seks hoort in het choewlijk – goed dan, ook bij jullie
tweeën.
Al wie verboden vroechten eet, verdient mijns inziens straf!”
“Verbieden?” vragen Cor en Kurt, “Dat zal maar weinig baten.
Het gaat hier om het libido, dat is het liefste vrij.
We moeten eerder op de toer van overleg en praten.
Je zegt gewoon ‘Ik wil graag zo’, en vraagt dan: ‘Wat wil
jij?’”
Het kamerlid checkt zijn mobiel (wie heeft hem willen spreken?)
“Ik moet er nu vandoor, helaas, voor fractie-overleg.
Het onderwerp ligt zeer subtiel, rechtstatelijk bekeken.
Zo’n kwestie wordt men slechts de baas langs politieke weg.”
En babcia zegt, ietwat gevloerd: “Jouw praatstijl maakt mij moe.
Ik ga naar bed.” Cor kijkt naar Koert. Dan zeggen ze: “WeToo!”
september 2017
Het kamerlid en de hulp aan Sint Maarten
De storm heeft elk gebouw gekraakt, van gokhal tot garage,
zei babcia na het nieuwsbericht van Irma op tv.
Het eiland is fataal geraakt; wat is het een ravage!
We moeten echt iets voor hen doen. Wie heeft er een idee?
Alweer een ramp? Voor Cor en Kurt kwam dit heel ongelegen.
We willen juist gaan flyeren voor homo’s in Iran.
En wie teveel van alles doet, die komt zichzelf gauw tegen.
Dus wij gaan folderdiensten draaien als het effe kan.
Het is, sprak toen het kamerlid, een oproep aan de natie.
En geen weldenkend mens in ‘t land is doof voor zo’n appèl.
Heel interessant, rechtstatelijk, is wel de implicatie
die onze hulp heeft voor de stand van ‘t koninkrijksbestel.
Maar babcia zei: Gezwets is echt volkomen overbodig.
Kijk daar die knul op de tv, die zamelt spullen in.
Hij heeft het chelder uitgelegd: Er is nu actie nodig
voor hulp aan mensen overzee. Ik denk dat ik begin.
Toen zeiden Cor en Kurt: Oké, we
Twee soorten folders, waarom niet? De nood is blijkbaar groot.
Tenslotte zijn we met z’n twee, dat valt te arrangeren.
Dan zijn we samen flyerpiet voor nicht- en landgenoot.
Dit is een prachtig voorbeeld van participatiegeest.
Een toast met Budvar is nog nooit zo op z’n plaats geweest.
september 2017
Het kamerlid kijkt terug op de zomer
En kamerlid, hoe was je zomer?
Kon je wat ontspannen?
Ze aten samen, Cor en Kurt, het
kamerlid at mee.
‘t Is heerlijk, babcia,
niemand kan zo goochelen
met pannen.
Ze had hun bigos* voorgezet,
met wodka en met thee.
Niet echt, nee, sprak het
kamerlid, dat ligt aan de formatie.
Die
komt maar steeds niet van de grond; het duurt nu
al zo
lang.
Waar
‘t
mij
voornamelijk om
gaat,
is ‘t welzijn van de natie.
Demissionair
besturen
kan niet duren,
ben ik bang.
Dat
polderen
van jullie
is
heel Chollands
en gezellig.
Niet
potentaat die het beslist, zei babcia, wees maar blij.
Ze
klonk, al zwaaiend met haar lepel, uitermate stellig.
Er
is nog bigos
over,
hoor, wie wil er
nog wat bij?
Al
kauwend
zeiden Kurt en Cor: De klapper is toch Klaver,
die
midden in formatietijd de aandacht eist, de boef.
De
media staan vol met nietes-welles-gepalaver;
het
draait om Jesses film. Geef toe, een
meesterlijke move.
Nee,
onvervalste
propaganda,
dat
kan ik je zeggen.
Een
Oost-Europeaan, zei babcia, ruikt zoiets meteen.
Voor
Kurt en Cor stond het wel vast: Het valt niet te weerleggen.
Verguisd
of juist bewierookt,
Jesse is een
fenomeen.
Dat
zie ik
toch net
anders, sprak het kamerlid zorgvuldig.
Het
is een beeld van hoe men leeft in
politieke kring.
De
maker is mijns inziens niet aan visiesturing schuldig.
Ik
acht de
kans dat er zo’n film van mij komt, niet gering.
Die
praatjes, ongechoord,
en
dan nog wel met volle mond!
En
babcia deelde
toen
szarlotki*
uit de oven rond.
*
traditionele
Poolse jachtschotel
appelgebakjes
juli 2017
juli 2017
juli 2017
Het
kamerlid ziet
Groenewegen winnen
Het
is vandaag de laatste dag, en
Froome gaat zeker winnen!
Ze
zitten
samen, Kurt
en Cor,
gespannen
voor de buis.
En
kijk
daar Matthews
met
die lach;
die heeft de
buit
al binnen.
Maar
wie neemt er
in Kittels spoor de
ritwinst mee naar huis?
Natuurlijk
wie het chardst kan trappen! Dat laat zich wel raden,
zegt
babcia, net als atletiek; het is geen schaakduel!
De
heren moeten dan wel happen: Wielerheldendaden
zijn
enkel haalbaar door tactiek; het is een draaiboekspel.
Dan
spreekt het kamerlid: Dat klopt, dat durf ik te beamen.
Die
langgerekte
fietsendans
is levend
mozaïek.
Alleen
een team bereikt de top; voor prijzen werk je samen.
Een
kenmerk dat de Tour de France deelt met de politiek.
Jouw
analyse is een kwelling, loze informatie.
De
kopgroep, volgens Kurt en Cor, is net weer bijgepakt.
De
sprinters komen nu in stellling voor de slotprestatie.
Wat
is dat voor mobielgemor? Wie zoekt er nu contact?
Dat
moet mijn kamerfractie zijn. Ik zal ze laten wachten
totdat
ik weet of Dylan wint. Het is van landsbelang,
want
ritwinst kan formatiepijn bij toverslag verzachten.
Hou
op met praten, het begint! Daar heb je het gedrang.
Maakt
Groenewegen daar een fout? Hij is al uit de blokken!
Hij
redt het niet, dat is een feit, want Greipel haalt hem in.
Die
aanvalsactie is te boud; hij is te vroeg vertrokken.
Ze
kijken samen hoe hij strijd met overwinningszin.
Hij
wint ... hij wint ... Hij heeft gewonnen! roepen Cor en Kurt.
En
babcia zegt: Een côte du
Rhône past bij deze
spoert.
juli 2017
Het kamerlid
proeft pączki*
De unie, sprak het
kamerlid, lijkt enigszins verbolgen
nu Trump de Polen
eerst bezoekt voor hij naar Hamburg trekt.
Zijn lijn is voor
Europa niet zo makkelijk te volgen.
Feit is dat hij met
dat bezoekje irritatie wekt.
Voor Cor en Kurt was
het wel helder: Deze combinatie
van gastland en
genodigde voorspelt niet heel veel goeds.
Je ziet op rechts,
waar je ook komt, altijd een correlatie,
want zelden slaagt
er eentje voor de homorechtentoets.
Wees stil, riep
babcia Baranowska, dit wil ik graag horen,
die veelbesproken
speech van Trump in Warschau op het plein.
Wie luistert mee? Is
goed. Maar dan beloven niet te storen.
Nee, Polska is nog
niet verloren**, het is soeverein!
Ze luisterde met
open mond en met gevouwen handen.
Hier kan jij niet
kritiek op hebben. Spijker op de kop:
We mogen westerse
cultoer toch zomaar niet verpanden?
De unie, zei het
kamerlid, heeft daar het antwoord op.
De voorzitter en
president van al die bollebozen,
dat zeiden Cor en
Kurt toen, waren thuis al afgebrand.
En zie ze daar, met
stroop besmeerd, in Brussel – onverkozen.
Het
kamerlid wist daar niks van:
Dat stond
niet in de krant.
De
krant, nou moe!
zei babcia bits
en bood hem pączki
aan.
Wat
lekker, zei het kamerlid en
smakte
zeer
voldaan.
* Poolse
donuts [ponchki]
** Eerste
regel van het Poolse volkslied
juli 2017
Het kamerlid
schenkt Riesling
Het is erdoor, zei
‘t kamerlid, ook Duitse homo’s mogen
nu trouwen voor de
Duitse wet, zo zegt het parlement.
En Cor en Kurt
verhelderden: Dat eindeloos gedogen
bij onze buren is
voorbij: we zijn door hen erkend!
Het duurde zo
ontzettend lang door fractiediscipline,
verklaarde toen het
kamerlid – hij sprak als analist –
En dat er ruimte
kwam in die geoliede machine
dat dankt men aan
verkiezingskoorts; de kiezer heeft beslist.
Ach jij, sprak
babcia Baranowska, altijd mooie praatjes!
Het is toch poer
berekening, mij maak jij echt niks wijs.
Politici beschikken
over kast met cheel veel laatjes.
Ze trekken eentje
open die hen past, dus altijd prijs.
Het kamerlid keek
babcia aan – geen woorden, enkel tanden –
Who cares? Voor Kurt
en Cor was dit niet langer relevant.
Emancipatie is het
teken van rechtschapen landen.
Bij mij, zei babcia,
vechten nog mijn chart en mijn verstand.
Onthutste blikken.
Babcia toch, hoe kun je dat nu zeggen?
Traditie, babcia gaf
het toe, traditie biedt chouvast.
Maar liefde kroeipt
waar liefde kroeipt, dat is niet uit te leggen.
Ik wens de chomo’s
veel geluk, dus twijfel gaat in kast.
Een Riesling, zei
het kamerlid, inmiddels opgeklaard.
Het democratische
bestel is heus een feestdronk waard!
juni 2017
Het kamerlid lust
geen asperges
Hoor dit eens!
riepen Cor en Kurt. Geloof je dat? Ze wachten,
die jongeren van nu,
met sex, totdat ze achttien zijn.
Ze denken daar dus
anders over dan wij vroeger dachten.
Het uitstel is wel ruim een jaar. Het maagd-zijn wint terrein.
Het kamerlid
vervolgde toen: Men liet het onderzoeken.
Maar babcia
onderbrak: Ik weet waarom, de gsm!
Die werkt verslavend
en die hakt intimiteit aan stoekken.
Ik zie het bij
volwassenen: de sex staat op de rem.
Hij richtte zich tot
haar en zei: Ja, ook de senioren,
je hebt daarin
gelijk, hoor, babcia. Men heeft minder sex.
Het is een nuttig
onderzoek, maar ‘t meldt niet de factoren
die daar misschien
een rol bij spelen, want het is complex.
Herinner mij nog hooischoer, dat was vaak verchitte feestje!
Ja, babcia, zeiden
Kurt en Cor, zo heeft elk land wel wat.
Bijvoorbeeld in de
Indiase Kama Sutra lees je
hoe men de
minnekunst in Azië heeft
opgevat.
Da’s goed en wel,
zei ‘t kamerlid, nu moet ik mij bezinnen.
Ik wil een voorstel
doen voor sex-en-jongeren-beleid,
maar eerst moet er
een breed maatschappelijk debat beginnen.
Ja, doe maar, zeiden
Kurt en Cor, en zacht: Verspilde tijd!
Hardop: Wie wil er
oosterse asperge-curry. Heet!
Nee, dank je, zei
het kamerlid, da’s iets wat ik nooit eet.
juni 2017
Het
kamerlid en de neven van Eus
Zeg, maak eens plaats hier op de bank, dit willen wij niet missen!
Op zondagavond maakten Cor en Kurt een duidelijke keus.
We smullen elke keer opnieuw van zijn belevenissen;
het is de laatste episode van de reis van Eus.
Ook babcia Baranowska keek. Ik kan zoveel cherkennen:
het leven op de boerderij met eigen schaap en koe,
Voorzichtig zijn met wat jij zegt, daar kon ik nooit aan wennen.
Nee, zeiden Kurt en Cor, wij hebben ook niks met taboe.
Het kamerlid vond het gepast om nu zijn deel te zeggen:
De fractie maakt zich zorgen over Akyols veiligheid.
Ze zal met spoed hierover een vergadering beleggen
om zo te kunnen komen tot toepasselijk beleid.
Die babcia! schreeuwde babcia en ze klapte in haar handen.
Natoerlijk slaat zij armen om die knappe jonge neef,
de jongste van haar jongste zoesje. Ach, familiebanden!
Haar eigen bloed stroomt ook in hem die wegging en zij bleef.
Het is voorbij, wat jammer, zuchtten Kurt en Cor bewogen.
Wat is die Eus een schat, en ook zo’n goeie journalist.
Nog nooit sprak iemand op tv zo wijs en zo bevlogen.
Het kamerlid sprak toen: Het was verdienstelijk, beslist.
En nu
Zubrówka! Babcia wreef
de glaasjes aan haar jurk.
Ik klink, dacht ‘t kamerlid, op elke aangepaste Turk.
juni 2017
Het kamerlid
trakteert
Die bonnetjes!
verzuchtten Cor en Kurt. Ze blijven knoeien:
Het lijkt of sinds
de Teevendeal het hele continent
vergeven is van
sjoemelaars; ze zijn niet uit te roeien,
niet enkel hier
lokaal, ook in het Europarlement.
Ik weet het, zei het
kamerlid. Bij Euro-declareren
komt er geen
formuliertje en geen bon meer aan te pas.
En wat betreft die
Fransman zijn er stemmen die beweren
dat Eurogeld werd
aangewend voor zijn lokale kas.
En toen riep babcia
Baranowska. Hou noe op met klagen!
Jij chebt toch
ijskast vol met eten en ook magnetron?
Bij ons in
commoeniesme, weet je, waren soms veel dagen
met lege winkels,
nieks meer, en met diesel op de bon.
Dus stop met
mopperen en ga jouw zegeningen tellen.
De heren Kurt en
Cor, ze keken wat verbouwereerd.
Het oostblok …
Daar had u vast heel wat mee te stellen.
We waren daar op
tegen, hoor, het was gewoon verkeerd.
Kom, zei het
kamerlid, we moeten naar de toekomst kijken,
want wat gebeurd is,
is gebeurd, hoe naar ik het ook vind.
Vooruitgang kun je
enkel maar met polderen bereiken.
En daartoe dient de
politiek, dat wist ik al als kind.
Wie wil een slokje
Griekse wijn: Retsina. Het staat klaar.
Ik ben net terug van
een bezoek met mijn partij aldaar.
Het kamerlid gaat
ook mee
Natuurlijk, riepen
Kurt en Cor, wij gaan ook demonstreren,
want wat die mensen in het Rifgebied wordt aangedaan,
dat vinden wij niet kunnen, hoor. Dat vraagt om protesteren.
Wie heeft er zin om straks met ons mee naar Den Haag te gaan?
Ach ja, sprak babcia Baranowska, dat zou ik wel willen.
Dan neem ik ook een kroekje mee, want kan niet staan zo veel.
Ik maak gauw loenchpakketjes klaar om chonger mee te stillen,
met brood en cham, augoerk en ei, dat glijdt zo door jouw keel.
Ze gaf het kamerlid de raad: Stop noe met nota’s schrijven
en sloeit je aan bij Cor en Kurt. Die laptop, laat maar staan,
dan maak ik extra snack voor jou met kaas en wat olijven.
We gaan hoor, zeiden Kurt en Cor, dan staan we mooi vooraan.
Toen vroegen ze het kamerlid, Misschien wil jij wel spreken?
Da’s goed voor je imago als bezield politicus.
Je haar zit goed, daarover hoef je niet je hoofd te breken.
Het is een prima oefening in public speaking. Dus ...?
Ik weet het niet, zei ‘t kamerlid. Ik twijfel of mijn fractie
een standpunt over deze kwestie heeft geformuleerd.
Maar ja, een demonstratie is een nobele reactie ...
Kies anders voor incognito, dan kan het niet verkeerd.
Na afloop zeiden Kor en Kurt, Het was een openbaring!
Protesten zijn geweldig, zoveel lotsverbondenheid.
En samen slogans roepen ... Oh, een heerlijke ervaring.
‘t Is tijd, zei ‘t kamerlid, dat ik mij van die pruik bevrijd.
Die briwats* die ik kreeg, zei babcia met een volle mond,
zijn lekker! Proeven jullie maar. Ze gaf het zakje rond.
*Marokkaans amandelgebak
want wat die mensen in het Rifgebied wordt aangedaan,
dat vinden wij niet kunnen, hoor. Dat vraagt om protesteren.
Wie heeft er zin om straks met ons mee naar Den Haag te gaan?
Ach ja, sprak babcia Baranowska, dat zou ik wel willen.
Dan neem ik ook een kroekje mee, want kan niet staan zo veel.
Ik maak gauw loenchpakketjes klaar om chonger mee te stillen,
met brood en cham, augoerk en ei, dat glijdt zo door jouw keel.
Ze gaf het kamerlid de raad: Stop noe met nota’s schrijven
en sloeit je aan bij Cor en Kurt. Die laptop, laat maar staan,
dan maak ik extra snack voor jou met kaas en wat olijven.
We gaan hoor, zeiden Kurt en Cor, dan staan we mooi vooraan.
Toen vroegen ze het kamerlid, Misschien wil jij wel spreken?
Da’s goed voor je imago als bezield politicus.
Je haar zit goed, daarover hoef je niet je hoofd te breken.
Het is een prima oefening in public speaking. Dus ...?
Ik weet het niet, zei ‘t kamerlid. Ik twijfel of mijn fractie
een standpunt over deze kwestie heeft geformuleerd.
Maar ja, een demonstratie is een nobele reactie ...
Kies anders voor incognito, dan kan het niet verkeerd.
Na afloop zeiden Kor en Kurt, Het was een openbaring!
Protesten zijn geweldig, zoveel lotsverbondenheid.
En samen slogans roepen ... Oh, een heerlijke ervaring.
‘t Is tijd, zei ‘t kamerlid, dat ik mij van die pruik bevrijd.
Die briwats* die ik kreeg, zei babcia met een volle mond,
zijn lekker! Proeven jullie maar. Ze gaf het zakje rond.
*Marokkaans amandelgebak
No comments:
Post a Comment